Героин афганец Абакан

Эээ, ребята, привет! Как дела у вас? А я, смотрите, сегодня вам историю расскажу про то, как я купила героин, бросила школу и решила стать моделью! Да, да, вы не ослышались, я буквально плющился от восторга, когда все это происходило!

Слышь, я сидел в школе, чпокнулся пару разок халлюши, и вот на меня как будто закладки наркотиков сыпались. Я понял, что ни одна школьная табла не даст мне такого улета, как правильная доза гречки.

И вот я решился, забил на ширную общественность и начал планировать свой путь в мире моды. Конечно, я понимал, что это не так-то просто, но, блин, когда жизнь уже настолько халлишь, что тебе пофиг на все вокруг, то идти на такой риск что-то меняется?! Я решил, что стану самым известным наркоманом-моделью в истории!

Началось все с того, что я рассказал своим друзьям о своей идее. Некоторые поддержали, а некоторые просто закинулись смехом и сказали, что я совсем плющит. Но, понимаешь, мне было все равно, я ничего не слышал, а только видел свою гречку и мечтал о собственном улете на подиуме.

Так что я особо не парился, школу бросил сразу. Что мне нужна мозговая деятельность, когда можно путешествовать по наркоманским закладкам и искать свое место под солнцем мира моды?

Однажды я встретил чувака, который работал модельным агентством. Он смеялся, глядя на меня, и спросил, не хочу ли я попробовать себя в этой сфере. Блин, а я хотел, конечно! Я сказал, что готов на все, что у него есть! Он ухмыльнулся и сказал, что сможет мне помочь, но только если я перестану чпокаться и начну заботиться о себе.

И вот я взялся за себя. Бросил все свои плюшки и начал тренироваться, питаться гречкой и ухаживать за кожей. Не, ну это ж ширной наркоману было нелегко, но я нашел в себе силы и доказал себе, что могу все!

Агентство начало нас учить, как правильно ходить, стоять, улыбаться. Они даже сделали мне новый стиль – неправильную ширину штанов, чтобы я выглядел модно и свежо. Все было настолько круто, что словами этого даже не описать. Я чувствовал свое улето в каждой фотографии, в каждом шаге на подиуме.

Через какое-то время меня уже приглашали на мировые модные недели и фотосессии. Я был на вершине! Ведь я стал моделью, хотя все говорили, что я плюшу! Но я доказал, что можно быть и наркоманом-комиком, и моделью одновременно!

И, знаешь, вот что я понял в итоге. Неважно, что все вокруг говорят. Тебе нужно знать, что ты можешь сделать все, что захочешь, даже если ты наркоман или комик! Особенно, если ты любишь гречку и ищешь свой улет!

Так что, ребятки, не бойтесь идти своим путем, чпокайтесь жизнью и ищите свое улето! Помните, что даже наркоман-комик может стать моделью и воплотить свои мечты в реальность!

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!